Γράμμα στον "νέο Μηχανικό"

Αυτή η ανάρτηση είναι αφιερωμένη στον “νέο Μηχανικό”.

Σ' αυτόν που δεν έχει κλείσει καλά-καλά ούτε δεκαετία στο επάγγελμα και που δεν έχει φύγει ακόμα στο εξωτερικό (πράγμα που ίσως θα έπρεπε να έχει κάνει).

Σ' αυτόν που πριν καλά – καλά αποκτήσει “εμπειρία” της δουλειάς έχει ήδη προλάβει να μπει στις ρυθμίσεις του ΤΣΜΕΔΕ, αφού κάποιοι έχουν προλάβει να “ρυθμίσουν” το ίδιο το ΤΣΜΕΔΕ.

στην Piazza Affari τον Φεβρουάριο του 2013 οι "ελεύθεροι επαγγελματίες της οικοδομής" διαμαρτυρήθηκαν με αυτόν τον τρόπο για την οικονομική κρίση στην Ιταλία. Δέκα χιλιάδες κράνη μπροστά στο χρηματιστήριο του Μιλάνου ένα για κάθε εργάτη που έχασε τη δουλειά του

Σ' αυτόν που πίστευε ότι το επάγγελμα θα ήταν ένα κράμα εργασιακού μόχθου και ατέλειωτου διαβάσματος και που τελικά συνάντησε έναν διαλυμένο κλάδο. Τέτοιον που το επιστημονικό κύρος, οι υπηρεσίες και οι υπογραφή του ξεπουλήθηκαν για ψίχουλα.

Σ' αυτόν που πριν προλάβει να δηλώσει “ελεύθερος επαγγελματίας” είχε ήδη χαρακτηριστεί από το κράτος “εν δυνάμει ψεύτης και εγκληματίας”.

Σ' αυτόν που πριν προλάβει να δουλέψει ένα project, χρωστά ήδη στο κράτος παραπάνω από οποιαδήποτε αμοιβή κι αν συμφωνήσει για αυτό το project. 

Σ' αυτόν που ανυπομονούσε να γνωρίσει το έργο, την κατασκευή και το γιαπί, την "πραγματική δουλειά" και αντί αυτού εκδίδει χαρτιά και παριστάνει τον “ελεγκτή – μπάτσο” σε πελάτες αλλουνού. 

Σ' αυτόν που είδε την μαγική “απελευθέρωση του επαγγέλματος”, να φορτώνει απλώς στις πλάτες, της “σύντομης εμπειρίας” του, το σύνολο της ποινικής και αστικής ευθύνης του οποιουδήποτε έργου.

Σ' αυτόν για τον οποίον δεν υπάρχουν “κεκτημένα αγώνων” μιας και ο συγκεκριμένος όρος αφορούσε πάντα κάποιους “του δημοσίου”.

Σ' αυτόν τέλος που, όσο κι αν περνάνε τα χρόνια της κρίσης, ακόμη δεν έχει καταλάβει πόση σχέση έχει η υποχρεωτική μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα με την μείωση του δημοσίου χρέους…

Σ' εσάς όλους λοιπόν παληκάρια και συναδέλφισσες λέω ότι είμαι κι εγώ ένας από εσάς, ένας ακόμη εκεί έξω. Και επειδή -τελοσπάντων- δεν το 'χω να γράφω πολιτικά κείμενα και να προμοτάρω υποψηφιότητες (ούτε καν την δική μου), είπα να γράψω για εμάς. Για τους - μέχρι σαράντα κάτι – Ελεύθερους Επαγγελματίες Μηχανικούς.

Ελάτε να ψηφίσετε στις προσεχείς εκλογές (20 Νοεμβρίου 2016) του ΤΕΕ.

Πολλοί από τους "ελεύθερους" έχουν ήδη φύγει για τα ξένα. Άλλοι πάλι έχουν αποσυρθεί/συνταξιοδοτηθεί ή έχουν διαγραφεί από τα μητρώα... Σε σχέση με τρία χρόνια πριν που ξαναείχαμε εκλογές, το κολάζ των μηχανικών -όσοι έχουν απομείνει δηλαδή- είναι πολύ πιο κουρασμένο σήμερα, απογοητευμένο και αδύναμο. Ως σώμα όμως διατηρεί την ανεξήγητη ιδιότητα να ψηφίζει το κατεστημένο ελπίζοντας σε μια θεσούλα, σε ένα βολεματάκι...

Μην το αφήσετε να γίνει, ελάτε να ψηφίσετε.

Η ενασχόληση με τα κοινά στο ΤΕΕ δεν είναι για κανένα λόγο "συνδικαλισμός"! Το ΤΕΕ είναι "Επιμελητήριο" και όχι "σύλλογος εργαζομένων". Είναι ο τεχνικός σύμβουλος του κράτους! Ως ελεύθεροι επαγγελματίες δεν έχουμε για εργοδότη κάποιον μεγάλο εχθρό απέναντι στον οποίο θα διεκδικήσουμε εργασιακά δικαιώματα! Και η μάχη που πρέπει να δοθεί είναι για να μείνει επιμελητήριο και να μην μετατραπεί σε ...σύλλογο! 

Μην το αφήσετε να γίνει, ελάτε να ψηφίσετε.

Έχει νόημα...
--
Update 19/11/2016:

Οι συνάδελφοι, και συναγωνισταί Θανάσης Γρηγορόπουλος και Σταμάτης Πανταζόπουλος έχουν συντάξει δια μέσου FB το της ηλικίας τους: ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΥΣ ΠΑΛΑΙΟΥΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΥΣ: